تشیع در هرات دوره ی تیموری

سیر گسترش تشیع در ایران امری تدریجی می با شد ولی ورود مغولان به ایران نقطه عطفی در تاریخ ایران و تشیع محسوب می شود .با سقوط خلافت که عامل انسجام جهان تسنن بود و تساهل مذهبی حکام مغول زمینه ی رشد و شکوفایی و گسترش سایر فرق مذهبی فراهم گردید علاوه بر مرکزیت سیاسی در پرتوی آرامش نسبی و امنیت ایجاد شده در دوره برخی از امرای تیموری زمینه ی رشد فرهنگی در هرات فراهم گردید. آمیختگی تشیع و تصوف و نفوذ آن در ایران به عنوان یکی از مشخصه های برجسته ی قرن نهم هجری که مصادف با حکومت تیموریان بود محسوب می گردد . به طور کلی هدف از این پژوهش که به شیوه ی توصیفی –تحلیلی انجام شده آن است که ضمن برسی گذرا به تاریخ تشیع در ایران تا دوره ی مورد بحث ،اوضاع سیاسی ،اجتماعی و فرهنگی هرات نیز مورد کنکاش قرار گیرد در ادامه زمینه های گسترش تصوف و آمیختگی این دوبا همدیگر و ظهور فرقه های شیعی- صوفی از سویی و از سوی دیگر سیاست مذهبی شاهان تیموری و باز تاب تشیع در معماری هرات به عنوان بخشی از سیاست مذهبی شاهان تیموری در جهت همنواختی با مذهب عامه مورد بحث قرار می گیرد. نتایج حاصل از این پژوهش به این ترتیب است: امنیت و رشد اقتصادی ایجاد شده در دوره ی امرای تیموری باعث رشد و شکوفایی فرهنگی در هرات گردید. در این دوره علاوه بر ظهور فرقه های شیعی- صوفی با اندیشه مهدویت و همچنین حمایت شاهان تیموری از شیعیان و اقدامات فرهنگی به عنوان بخشی از سیاست مذهبی آنها منجر به رشد و گسترش تشیع در دوره تیموری گردید.